گچبری به عنوان یک حرفه و هنر همیشه جایگاه ویژه ای در معماری داشته است و معماری ایرانی نیز با تنوع سبک ها و روش ها در دوره های مختلف از پیشروان این حرفه محسوب می شود. همان ‌طور که از نام این هنر پیداست، مصالح اصلی بکار رفته گچ می‌باشد که به دلیل داشتن خاصیت شکل‌پذیری، چسبندگی، رنگ مطلوب، کاربرد آسان، فراوانی و ارزانی، کاربرد زیادی در هنرهای تزئینی دارد.

گچبری پیش ساخته

گچبری هایی که به حالت سنتی و با دست ساخته می‌شوند، با توجه به نیاز معماران امروز، بسیار زمان بر و کم کاربرد است، لذا این حرفه به صورت صنعتی درآمده و با توجه به شرایط روز تولید می‌شود. گچبری پیش ساخته در کشورهای آمریکایی به صورت کلاسیک رشد نمود و با گذر زمان این هنر به صورت صنعتی به دیگر کشورها با توجه به فرهنگ آن کشور صادر گردید. در نتیجه با توسعه صنعت ساختمان و خانه سازی در تعداد انبوه، تزیینات داخلی مربوط به گچبری با این روش دوباره قابل استفاده شد.

انواع گچبری در دکوراسیون :

بطور کلی گچبری‌های انجام شده را می‌شود به سه دسته تقسیم کرد:

•  طرح‌های زمینه و سطوح : یک سطح را به طور کلی و یا تکه‌ تکه بر روی نظمی خاص زیر پوشش طرحی قرار می‌دهند. مثل: سقف، دیوار، در و یا قابی گچی که بر روی دیوار ساخته می‌شود.
• طرح‌های حاشیه : یک مسیر را به طور متدد و یا تکه‌ تکه بر روی نظمی خاص زیر پوشش طرحی به هم پیوسته و سری قرار می‌دهند مثل: کناره سقف، کناره‌ های راه پله و راهرو و یا هر جای دیگر که در گوشه و کنار ما باشد.
• طرح‌های تک و خاص : که فقط در جایی خاص به صورت واحد درست می‌شود و هر جایی می‌تواند قرار بگیرد مانند: سرستون، سر قاب، شومینه، سردر و …. این گونه گچبری‌ها را می‌توان به طور جداگانه نیز درست کرد.