پاراوان در اصل یک کلمه فرانسوی به نام پاراونت (paravent) می باشد، معادل فارسی پاراونت به معنی پرده است.

پاراوان ترکیبی از قاب چوبی،پارچه و یا حصیر می باشد پاراوان پانلی است لولایی که معمولا دارای 4 لنگه است، فرض کنید 4 تا در کم عرض را به هم لولا کرده باشند. پاراوان متحرک بوده و برای جدا نمودن قسمت هایی از فضای داخل خانه، اداره، محل کار، مطب پزشکی، بیمارستان ها، کلینیک های درمانی، مغازه ها و … به منظور حفظ حریم خصوصی استفاده می شود.

پاراوان با نقش و نگارهای خاص ابتدا در چین استفاده می شد که خانواده های نجیب پادشاهان چین از آن استفاده می کردند، پاراوان را مقابل درب ورودی قرار می دادند تا هنگام باز شدن در، تمام فضای داخل خانه دیده نشود.

در قرن هشتم در ژاپن و کره مورد استفاده قرار گزفت، در قرن پانزدهم مسافران آن را وارد بریتانیا کردند. در قرن های بعد در فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. در قرن هفدهم وارد آپارتمان های خصوصی شد، در قرن هجدهم پاراوان در اوج استفاده بود.

پاراوان در سال 1860 تحت حکومت ناپلئون سوم با موجی از هنر ژاپنی آمیخته شد و به طور خاص با طرح و نقش های مختلف روی پرده ها مورد استفاده قرار گرفت. در قرن بیستم در بهضی جاها از پاراوان با نقش و نگارهای خاص به عنوان تزئین استفاده می شود. امروزه پاراوان در مدل های مختلف تولید می شود